“Waren de namen op school eigenlijk nog namen op papier: ik zag ze tijdens het lezen tastbaar worden voor de leerlingen. Geen mens leeft om vergeten te worden en elk mens moet herinnerd worden.”

Barbara Dijke, Docente Nieuwe Veste Hardenberg

“Om hier op deze plek naar de namen te luisteren heeft me veel gedaan. Dat mijn moeder hier namen van onder andere mijn familie heeft voorgelezen maakt het extra bijzonder.”

Anonieme reactiekaart

“Een getal, hoe enorm groot ook, blijft ongrijpbaar. Meer dan 100.000 namen voorlezen, mensen bij hun naam noemen, maakt de omvang van het intense leed in ieder geval bij benadering een beetje tastbaar.”

Tamar van Ark, staatssecretaris (2020)

“Mijn studententijd, een tijd van dromen, en dan vooral dromen over de toekomst. Maar waar ik in staat ben deze dromen waar te maken, zijn de dromen en de kans om ze waar te maken van meer dan 100.000 mensen afgenomen. En waarom? Omdat ze Joods, Sinti of Roma waren.”

Sanne Braam (23)

“Een naam liefdevol gegeven door liefhebbende ouders. Wie pakt die af…. niemand. We blijven de namen noemen, voorlezen. Opdat we niet vergeten, nooit!”

Anonieme reactiekaart